Badania pokazują, że jeśli dziecko musi radzić sobie ze zbyt trudnymi jak na jego wiek sytuacjami, może przejść depresję w wieku dorosłym. Depresja jest zmianą na poziomie duszy lub zmysłów. Wraz z narodzinami dostajemy jakiś kwant energii i jeśli musimy znosić traumę w dzieciństwie, to wydajemy go na jej przezwyciężanie – musimy przecież przeżyć. Przykładem tego mogą być: przemoc fizyczna, seksualna lub emocjonalna, zaniedbanie dziecka, utrata bliskiej osoby – wszystko to, z czym wiązały się ciepłe emocje, traumatyczne przeżycia, niestabilna sytuacja w rodzinie. Uraz u dziecka mogą spowodować narodziny siostry lub brata.
Trudne doświadczenia w dzieciństwie silnie wpływają na poczucie własnej wartości w wieku dorosłym. Kontuzje emocjonalne pokazują również, w jaki sposób dziecko poradzi sobie ze złożonymi emocjami, jak zareaguje na nie. Napotka sytuacje, w które trzeba będzie włożyć wysiłek. Urazy, emocjonalne znęcanie się nad dzieckiem sprawią, że będzie ono mniej zdolne do radzenia sobie ze wzlotami i upadkami. Może to prowadzić do wielu nierozwiązanych sytuacji w dorosłym życiu.
Na przykład, w przeszłości ojciec zastraszał dziecko, naruszał jego granice – w przyszłości, jeśli takie dziecko spotka takiego samego szefa, może wpaść w sieć strachu. Jego kariera zawali się i nastąpi otępienie, a następnie depresja.
Każdy z nas miał jakieś negatywne doświadczenia w życiu, które mogły wpłynąć na nasze zachowanie i myślenie. Będą one ingerowały w nasze potrzeby, zdolności poznawcze i aspekty behawioralne. Wydaje nam się, że czas mija a my zapominamy o tym, co było… Jednak nadchodzą podobne wydarzenia, które powodują w nas tę samą reakcję, naciskają na niedokończoną emocję. To będzie świadczyło o tym, że musimy zmienić coś w sobie, działać w inny sposób, by znowu nie wywołać takiej samej reakcji obronnej.
Doświadczenia z czasów wczesnego dzieciństwa wpływają na to, jak budujemy relacje, życie społeczne. Wpływają na to, w jaki sposób dążymy do zdobycia wykształcenia. Konsekwencje urazów z dzieciństwa zawsze czujemy dopiero po latach. Dzieci, które mają wsparcie ze strony rodziców, zawsze jako dorośli ludzie będą czuli się potrzebni. Łatwiej będzie im nawiązywać kontakty i wchodzić w relacje. Takie dzieci mają lepsze wyniki w nauce niż te dzieci, które doświadczyły trudnych sytuacji.
Jednym z ważnych czynników sukcesu u dziecka jest „przywiązanie do rodzica”. Te dzieci, które miały zdrowy związek emocjonalny z rodzicami, miały najlepsze sukcesy w nauce. Posiadały silną wolę, dążyły do celu i potrafiły maksymalnie skupić swą uwagę.
Badania pokazują, że dzieci, których rodzice zbudowali odpowiedni związek emocjonalny, rzadziej używają narkotyków. Dr Magdalena Buttles twierdzi, że stała pora snu, czytanie dzieciom przed snem, wykonywanie wspólnych rytuałów pomaga stworzyć niezbędną więź między rodzicami a dziećmi. Wszystko to przyczynia się do społecznego i osobistego rozwoju dziecka.
Jeśli wyręczasz swe dziecko we wszystkim, to takie zachowanie prowadzi do deformacji osobowości twojego dziecka. Jeśli nie pozwalasz swojemu dziecku na samodzielne podejmowanie decyzji, staje się ono zależne od innych jako dorosły człowiek.
Rodzice zbyt kontrolujący mogą krytykować dziecko, co może prowadzić do kompleksów, braku zdolności do ujawniania się, patrzenia z nieufnością na swe zdolności i talenty. U takich dzieci zawsze będzie rodzić się wiele lęków, niepokojów w duszy. Będąc dorosłymi, będą się bać wyrażać siebie. Dziewczęta kontrolowane przez rodziców mogą mieć problemy z emocjami (lęk), a chłopcy mogą mieć problemy z agresją  (będą wyrażać agresję wobec świata zewnętrznego).
Niektórzy rodzice obawiają się rozwodu i mimo wszystko nadal mieszkają razem z powodu swoich dzieci. Jeśli rozwód ma miejsce we wczesnym stadium rozwoju dziecka, to może stać się częścią światopoglądu dziecka w wieku dojrzałym. Jednakże jeśli rodzic jest nieszczęśliwy, to nadal przekazuje własne traumy psychice dziecka. Dzieci, które doświadczyły rozwodu rodziców w wieku od 5 do 10 lat, będą stale żądać (już w wieku dorosłym) wysokiej moralności, lojalności i współczucia. Może to czasami doprowadzać do paranoi, ponieważ partner zostanie postawiony przed bardzo wysokimi wymaganiami. Dzieci wychowywane przez nieszczęśliwą matkę lub ojca stają się w przyszłości nieszczęśliwe. Szukają nieustannie doskonałego partnera, który mógłby pokazać im drugą stronę życia.
Dorośli powinni przyglądać się z boku swym emocjom, spróbować je modelować w wyobraźni i tym samym wiedzieć, jak mogą te emocje wyglądać w umysłach dzieci.
Doświadczenie, które otrzymujemy w dzieciństwie, może wpłynąć na nasze poczucie własnej wartości i nasze zdrowie. Pomyślmy o tym, jak możemy pomóc swoim dzieciom, poprawić ich pewność siebie. Nauczmy je jak poprawnie wyrazić swoje emocje. Pomyślmy o tym, w jaki sposób rozmawiać z dziećmi, aby dać społeczeństwu wspaniałą osobę, a nie taką, którą zgniatają porażki i obawy.



kontakt@emma-lange.pl

 Portfolio

Kalendarz Biodynamiczny