Przychodzi czas i zdajesz sobie sprawę, że jesteś samotny, nie możesz znieść ciszy, że poza brakiem dźwięków nie znajdujesz tego, czego potrzebujesz. Poczucie samotności jest jak odczuwanie bycia w tunelu, który prowadzi donikąd i nie ma końca.
Jeśli zgromadziłeś wiele niedokończonych emocji związanych z okolicznościami, które nie zostały wyjaśnione, powstaje głęboka próżnia i zaczyna ona rosnąć, a wraz ze wzrostem, zaczyna wywierać dużą presję na psychikę, zaczynając tworzyć coraz bardziej bolesne doznania. Presja może być zbyt trudna, a dusza pragnie pozbyć się jej. Przeżywanie pustki samotności jest trudne – chce się ją zamknąć, zapić, wypełnić kolejnym zwycięstwem seksualnym, i kolejnym. Nie można czerpać radości, nadziei i satysfakcji z nicości. Pustka zanurza człowieka w oceanie nieodpowiedniego zachowania. Człowiek przestaje być sobą i nie zawsze się kontroluje. Uczucia związane z pustką są częstym obrazem w związkach, a wtedy pojawia się depresja i samotność. Pustka jest niewidoczna, nie ma w niej nic, ale jest bardzo bolesna. Pustka może zmusić osobę do stworzenia śmiesznego związku z obawy przed samotnością. Z powodu pustki człowiek może utracić sens życia, zaczynają się problemy z odczuwaniem szczęścia i satysfakcji.
Pustka nie jest depresją, jest emocjonalnym odrętwieniem, chroniczną nudą, niedokończonymi emocjami, pytaniami bez odpowiedzi, które tworzą pole emocjonalne, które powoduje ból. Depresja jest zwykle konsekwencją niezdolności do pokonania tej pustki, zaburzeń lękowych, uzależnień, zaburzeń osobowości typu borderline. Wszystko to jest dowodem, że dusza próbowała walczyć z pustką, ale musiała się wycofać – może nie przegrała, ale musiała cofnąć się o krok. Jest już zmęczona i nie ma siły do ​​walki.
Istnieją zarówno fałszywe przyczyny pojawienia się pustki, jak i prawdziwe.
Na przykład, takie programy;
>> nie jestem godny/a mojego partnera/ki, ponieważ,
>> nie mogę zarobić dużo pieniędzy, ponieważ,
>> nie mam bliskich ludzi, nikt mnie nie słyszy, nie mam z kim rozmawiać, wytłumaczyć mojego wewnętrznego stanu warunek, ponieważ.
Pustka może powstać z powodu faktu, że osoba nie miała wystarczającej uwagi i mogła trafić w wir niepewności, i uznać swoje możliwości za bezużyteczne. Trudno tej osobie zrozumieć siebie, zmotywować i utorować drogę.
Nieobecność matki odgrywa bardzo ważną rolę w powstawaniu pustki. Jeśli matka niewiele czasu poświęciła dziecku, nie było wspólnych czynności, nie stworzyła z dzieckiem wspólnego świata, to dziecku trudno wytyczyć granicę między światem rzeczywistym a tym, który istnieje w jego uczuciach i emocjach. Jeśli dziecko nie znało prawdziwych rodziców, trudno mu również zobaczyć rzeczywisty świat. Gdy matka nadmiernie oddaje się dziecku, wówczas umiejętności cierpliwości są przyswajane z trudem, a program; „muszę to mieć teraz”, może prowadzić do pośpiechu i frustracji. Później, jako dorosła osoba, może trzymać się tego programu, objadać się, przybierać na wadze, wyprzedzać wydarzenia, czuć się samotnym. Poza tym takie dziecko jest bardzo impulsywne, dociekliwe i może chwytać kilka srok za ogon. Jeśli dodamy do tego pragnienie bycia pierwszym, w przyszłości może uchylać się od odpowiedzialności, będzie skłonny do przesady. Oznacza to, że matka poświęciła niewiele uwagi szczegółom, nauczyła je powierzchowności, posługiwania się popularnymi zwrotami i jako rodzic, nie zawsze była konsekwentna. Jeśli dzieci nie znajdują autorytetu w okresie dojrzewania, trudno im znaleźć swoją przystań, będą musiały czymś nasycić swą pustkę. Zatem jako dorośli ludzie będą zmieniali swe oblicze i nigdy nie zajrzą w samą istotę człowieka. W partnerach coraz częściej będą widzieć tych, którzy im przeszkadzają, a nie pomagają.
Taka osoba chce być lubiana, ale sama staje się nienasycona w swoich pragnieniach.
Jeśli w dzieciństwie nie powstaje uczucie szczęścia i przynależności, to później ten stan rozwija się w ciągłe poszukiwanie szczęścia, obsesji na jakimś punkcie. Staje się poszukiwaniem kontaktu, powrotami do tego, do czego należało się. W konsekwencji, następuje wybór niewłaściwych celów. Jeśli człowiek pójdzie w złym kierunku, jeśli będzie żył cudzym życiem, jeśli szkoła i rodzice nie zrobią nacisku na rozwój jego woli, to zamkną tę duszę w pudełku, do którego przyzwyczai się. Potem ta dusza i tak będzie szukać siebie – będzie szukać czegoś, co może odwrócić jej uwagę, nie zważając na to, jaka jest naprawdę.
Fakt bycia niewygodnym odpycha i blokuje, co jest sprzeczne z pudełkiem, do którego człowiek należy, więc człowiek może świadomie tłumić swoje emocje. Emocje będą gromadzić się i blokować, tworząc dużą, pustą przestrzeń.
Jeśli twoja dusza czuje pustkę, oznacza to, że chce się jej pozbyć. Dla uzdrowienia siebie, możesz użyć praktyk duchowych. Poprzez introspekcję, spróbować zrozumieć swój cień, odkryć w sobie wewnętrzne dziecko, przeanalizować wzorce zachowań swoich rodziców. Należy szukać sposobów na samorealizację, czytać, przechodzić kursy, odkrywać nowe drogi. Zacznij czuć się spełnionym, akceptuj swoje emocje i nie obwiniaj się za nie. Być może nie chcesz otwierać się na swoje emocje, boisz się źle wypaść?! Ale nie jest konieczne, bo dzięki akceptacji możesz je uleczyć, nazwać swoje emocje po imieniu. Jest to najbezpieczniejsze katharsis, bo wtedy możesz stanąć z boku i zobaczyć swoje emocje w innym świetle. Emocje są częścią twojego doświadczenia, więc pozwól im przechodzić przez ciebie! Nie trzymaj się ich i nie dramatyzuj, gdy energia jest uwalniana, bo to pomoże pozbyć się pustki. Dzięki temu będziesz mógł dalej rozwijać się. Na początku drogi wszystko może wydawać się bolesne, ale uwierz, że wszystko się zmieni! Negatyw odejdzie, a dusza zostanie pomalowana na różne kolory.





Jeśli chcesz zasięgnąć informacji na temat terapii, ofert, kursów, książek, to możesz do mnie napisać: kontakt@emma-lange.pl
lub zadzwonić: 502562629

Zapraszamy do szkoły samorozwoju, na inne nasze kursy  i terapie 

 Portfolio

Kalendarz Biodynamiczny

Brain-Art Centrum
W pracy wykorzystuję algorytmy, które opracowałam za pomocą mych autorskich metod. Wykorzystuję w nich moje doświadczenia, jako psychologa i terapeuty.
Algorytmy są objęte prawami autorskimi, na które mam wyłączność. Metody te nie są stosowane poza moim gabinetem.

Emma Lange
psycholog, terapeuta, homeopata